Wim Kersten

Uit Oetelpedia
Ga naar: navigatie, zoeken

Wim Kersten ('s-Hertogenbosch, 14 augustus 1924 - aldaar, 16 oktober 2001) was een Nederlands tekstschrijver. Hij werd vooral bekend door zijn carnavalsliedjes.

Wim Kersten was eind jaren 1960 bekend als Oeteldonkse liedjesschrijver en -vertolker; o.a. Ik wil drie daoge, Un Kikvorschvrouw, Bij ons staot op de keukendeur en Gij bent m'n botterbloem.

Samen met Joep Peters vormde hij van 1969 tot 1974 het duo De Twee Pinten. Met wat meer vernederlandste liedjes scoorden zij landelijke hits - zoals Bij ons staat op de keukendeur (1969), Gij bent m'n botterbloem (1970) - maar ook met liedjes als Geef mij de liefde en de gein (1971), Als ik jou kus (1972) en Zwieren en zwaaien (1972).

Na de Twee Pinten begon Wim Kersten een succesvolle solocarrière met carnavalsnummer zoals Op woensdagmorgen krijg je rooie rozen (1976) en Bloemetjesgordijn (1980). Toen in 1975 een wedstrijd werd uitgeschreven ter gelegenheid van de viering van het 700-jarig bestaan van Amsterdam, werd Kersten eerste met Er is een Amsterdammer doodgegaan, dat door onder andere John Kraaijkamp en Manke Nelis is vertolkt. Verder schreef Wim Kersten onder andere Zo tussen de mensen, oorspronkelijk een liedje op Den Bosch in opdracht van de Bossche VVV.

Kersten was gehuwd met Rietje Mulders. Hij bleef zijn hele leven in zijn geboorteplaats actief, waar hij samen met zijn vrouw op het Kerkplein een schoenenzaak uitbaatte. Wim en Rietje woonden boven deze schoenenzaak, in het centrum van de stad, tot ze in 1989 naar Den Bosch zuid verhuisden.