|
|
Regel 1: |
Regel 1: |
− | Gij laot me straole…
| |
| | | |
− | Gij laot me straole as de zon
| |
− | Mun Oeteldonk, gij laot me gloeie
| |
− | Die eerste stap op ut perron
| |
− | van onze Hôôgheid blèft me boeie
| |
− | Want waor ik al gewist ben of ooit nog us zal zijn
| |
− | Nee, nerges op de wereld daor heb ik ut zo fijn
| |
− | Gij laot me straole as de zon
| |
− | Vanaf dun dag da ut begon
| |
− |
| |
− | Hil vaok in donk’re daoge is alles kil en koud
| |
− | En mis ik as gin ander waor Oeteldonk van houdt
| |
− | Ons durp in mooie kleure, in rood in wit en geel
| |
− | Met al’maol mooie mense waor ik mun hart mee deel
| |
− | Bij iedereen un lach op zun gezicht
| |
− | Un Oeteldonker gift as ’t waore licht
| |
− |
| |
− | Want telkens in ut veurjaor kom ik mee veul gegaop
| |
− | Getooid in boerekieltje weer uit mun winterslaop
| |
− | Jao, ik begin te leve, wa duurde ut toch lang
| |
− | Ik vuul mun wèrme traone weer op mun kouwe wang
| |
− | En krijg al weer wa kleur in mun gezicht
| |
− | En gij, ge gift as Oeteldonker licht
| |