Meepesant-De fabel der gifgrune kikker en de zoetwatermossel

Uit Oetelpedia
Ga naar: navigatie, zoeken
  • Titel: De fabel der gifgrûne kikker en de zoetwatermossel
  • Tekst:
  • Muziek:
  • Club: Meepesant
De fabel der gifgrûne kikker en de zoetwatermossel
Er was eens............
(Vertèl, vertèl,...!!)
In un gifgrûûn moeras unne hille biezondere kikker 
die héél
mooi kon zingen.
Alle andere beesten vonden dè geweldig. Maar het
waar ok
unne verrèkte gifkikker die dun hille dag bonje zocht
mee
unne zoetwatermossel, die ôk unne tovermossel
waar. En ik
mag barsten als het nie waar is; toverde ie
meepesant toch
zunne zangstem weg.
(Dè ken toch nie....!!)
"Zo", zint de mossel "as gij gère weer wilt zingen
zulde elk
jaar unne kuub zout over munne kop moete klètse."
(Is dè wè....!!)
De kikker begon te janken. "Hoe kom ik nou hier in ut 
moeras aon unne kuub zout. "Gin béést in ut moeras
kontum
hellupe. Dan mar zelf op zûûk in dun blubber. En
ineens stiet
ie zunne kop tegen unne stadswal. "Verrèkt,
misschien
léét daor bove wel wè zout.
(Ja, ja dè zal wel....!!)
Daor aongekomme kwamt ie in un grôôt feest terecht,
en 
ineens tikte dur ééne op zunne schouwer.
(Wè denkt te....!!)
Unne sintereklaos méé unne zwarte stéék op.
"Hé kikkertje, wè hèdde gij jankôge."
Ut waar unne geschikte peer. En de kikker
vertelde zun hille verhaal.
"Zout zat hier", zint toen dieje lange.
(Ja, ja, .... Zeet ie...!!)
Saome liepe ze naor unne grôte put op de 
mèrt, dieje toffe peer dook ter in, en
kwam boven met ....
(Wè denk te....!!)
Unnen haffel zout.
"Hier kikkertje zint ie, gao maar gauw naor
dieje mossel, en kletst um mar gauw dè zout
over zunne kop", en dè dint ie dus.
De mossel ging open en de kikker kon weer
zingen. En hij begon te zingen. En wèl zô mooi,
zô mooi dèt ut hille moeras meekwèkte...........
Als de kikker weer gaot zingen,
is de mossel in zun sas.
Oeteldonk dè vûûlt van binnen,
komt in 't leven goed van pas.
Laot oe eige gaon,
kom mar bij me staon,
kruip nie t'rug inoew moeras.
Als de kikker weer gaot zingen,
dan is ut féést in ut moeras.